استفاده از عود در عطرسازی

نت عود، کلاسیک جدید در عطرسازی؟

چوب عود یک عنصر کمیاب و مرموز با رایحه های گرم و چوبی است. این گیاه پاتچولی جدید در نظر گرفته می شود. طلای سیاه عطرسازان، چوب عود با رایحه چوبی و دودی خود جای خود را در بین بینی ها پیدا کرده است. اگر منشأ آن به مه های زمان برگردد، روند ادغام عود در ترکیب بندی ها نسبتاً جدید است. اما واقعا چه کسی پشت این ماده کمیاب و مرموز است؟

داستان یک چوب عرفانی

چوب عود در واقع یک رزین بسیار معطر است که توسط انواع خاصی از درختان گونه aquilaria تولید می شود که در جنگل های استوایی آسیا رشد می کند. عود (نام عربی آن) که با نام‌های مختلفی مانند آگاروود، چوب آلوئه یا چوب رسی شناخته می‌شود، زمانی که توسط قارچی به نام Phialophora parasitica مورد حمله قرار می‌گیرد، توسط درخت ترشح می‌شود. وقتی درخت سالم است هیچ بویی نمی دهد. بنابراین از واکنش چوب بیمار است که رزین آرزو شده است. منشا عجیب یک ماده معطر! نه به اندازه منشاء عنبر، که اگر هنوز آن را ندانید، شما را شگفت زده خواهد کرد!

وتیور، ظرافت چوبی طبیعی در عطرها

عطر مشرق زمین

با بازگشت به چوب گرانبها، این رزین بسیار معطر هزاران سال است که برای اهداف درمانی، زیبایی شناختی و همچنین معنوی استفاده می شود. عود در ودای هندی، برخی از قدیمی ترین متون بشریت، و همچنین در کتاب مقدس وجود دارد. بودایی ها براده های آن را می سوزانند تا وارد مدیتیشن شوند، در حالی که طب سنتی آسیایی آن را برای درمان معده درد و سایر بیماری های تنفسی توصیه می کند. در فرهنگ مسلمانان عود به عنوان یکی از اجزای اساسی عطرسازی ظاهر می شود. و هنوز هم بوی آن در سراسر خاورمیانه پخش می شود. اسانس آن آب حمام را معطر می کند و تراشه های آن را در باخور (بخور طبیعی متشکل از چندین عنصر خوشبو) می سوزاند تا لباس و مو را آغشته کند. اسانس آن نیز در مخلط استفاده می شود، این ترکیبات معطر بدون الکل، که توسط مردان و زنان به صورت روزانه استفاده می شود.

عود یک جوهر کمیاب

این رزین گرانبها است که بازیابی می شود و سپس پردازش می شود تا در عطرها یکپارچه شود. در حالی که گونه aquilaria حدود بیست درخت دارد، تنها دو یا سه گونه از آنها می توانند عود تولید کنند. پس از آلوده شدن، حدود ۶ ماه طول می کشد تا درخت داروی معطر خود را ترشح کند. از هر صد درخت فقط یک درخت عود تولید می کند، اما از آنجایی که نمی توان فهمید کدام یک، باید قبل از یافتن رزین مورد نظر، تعداد زیادی را قطع کرد. اگرچه این درختان تا چند سال پیش به تعداد زیادی در جنگل های جنوب شرقی آسیا رشد می کردند، اما به سرعت از بین رفتند. امروزه این درختان در بسیاری از کشورها محافظت می شوند و عود را به محصولی نادرتر تبدیل می کنند. اما برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد، این درختان در حال کشت هستند. و عود از دست انسان است که قارچ را مستقیماً به تنه تلقیح می کند.

رایحه رز وود در صنعت عطرسازی

عود و عطر اما عود چه بویی دارد؟

پس از تقطیر، چوب عود اسانسی با بوی شگفت‌انگیز ارائه می‌دهد. موفقیت این ماده به دلیل رایحه مرموز و جنبه های پیچیده آن است. دارای نت های چوبی، صمغی و کهربایی است که یادآور چوب صندل است، با یک “چیزی” اضافی که به سختی می توان آن را تعریف کرد. این جوهر همچنین یک جنبه تیره تر، حیوانی تر، تقریباً جنسی و خام را نشان می دهد. گرمای شرقی زیادی را به یک ترکیب می‌آورد و عطری مایل به قهوه‌ای را با نت‌های بخور، بسیار حسی نشان می‌دهد. با عود، عطری با انعکاس های زیبای کهربایی آراسته می شود، به عنوان دعوتی برای سفر…

عود واقعی در مقابل سراب بویایی

به دلیل کمیاب بودن آن، جوهر چوب عود به یک عنصر تقریبا غیرممکن تبدیل شده است. برای خرید اسانس واقعی، باید مستقیماً با کشاورزان لائوسی یا برمه ای کار کنید و مهمتر از همه توانایی مالی برای به دست آوردن این طلای سیاه را داشته باشید. گاهی گرانتر از طلا، قیمت آن بسته به تنوع بین ۱۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰۰ یورو در نوسان است… لیتر! هزینه مواد آنقدر بالاست که جوهر آن بیشتر در آزمایشگاه تکثیر می شود. بنابراین، اگر عطری مرکب از عود بخرید، احتمال زیادی وجود دارد که حتی یک قطره هم نداشته باشد!

عطرسازان برای بازسازی بوی آن، چندین مولکول مصنوعی را با رایحه های چوبی و عنبر با دیگر اسانس های طبیعی ترکیب می کنند. در بینی می توان از پاتچولی، وتیور، بخور و سیپریول استفاده کرد، گیاهی که اسانس آن بوی چوبی و دودی بسیار معطر می دهد. بدون سنتز، قیمت یک عطر متشکل از اسانس چوب عود غیرقابل قبول خواهد بود!

نت‌های دودی در عطر

استفاده از عود در عطرسازی

کنترل این ماده دشوار است زیرا تفاوت های ظریف آن پیچیده و قدرتمند است. رایحه آن به قدری ماندگار است که خاصیت عبور از رایحه را دارد. از نت بالایی به نت پایینی ارائه می‌شود، و در نهایت باعث ایجاد حس حسی می‌شود. برای آوردن ظرافت به آن، عطرسازان می توانند نت های تازه و مرکباتی را با ماندارین یا ترنج، و همچنین ظرافت های گلی اضافه کنند تا زنانگی بیشتری به ارمغان بیاورند. برای تقویت جنبه خام آن، بینی می‌تواند عود را با نت‌های چرمی یا حیوانی ترکیب کند و روح یک آبمیوه تنومند باشد.

برخی برای انطباق با بازار غرب می گویند عود قدرت خود را از دست داده است تا اغلب، مانند مشک که در طول سال ها “پاک تر” می شد. اما این وجه محبوبیت فزاینده به خوبی می تواند در چند دهه به نشانه عطرسازی مدرن تبدیل شود. نویسنده دنیس بولیو حتی از ژانر جدیدی به نام “شرقی فرانسوی” صحبت می کند که در آن عود عنصر اصلی است. ادامه دارد!

آیا از عود، این ماده مرموز عطر خبر داشتید؟