تاریخچه عطر قرون وسطی

تاریخچه عطر: قرون وسطی

عطر در قرون وسطی: کشف کنید که چگونه از مواد معطر و رایحه های دیگر در قرون وسطی استفاده می شد…

ما قبلاً منشا عطر را از طریق سفر به دوران باستان تا سقوط امپراتوری روم بررسی کرده ایم. برای ادامه مجموعه مقالات خود در مورد تاریخچه عطر، امروز کلاه خود را در دوران قرون وسطی بر زمین می گذاریم. علیرغم کاهش خاصی در مقایسه با انبوه عطرهای روم باستان، این عصر جدید به آیین های رایحه جدید جان می بخشد. به کشتی خوش آمدید و آماده یک سفر فوری برای سفر به گذشته باشید تا بفهمید که چگونه عطر در قرون وسطی مورد استفاده قرار می گرفته است.

عطر در قرون وسطی: نماد بیهودگی

پس از حمله به امپراتوری روم در سال ۴۱۰ توسط گوت ها، رم غارت شد و به طور قابل توجهی ضعیف شد. سرانجام، امپراتوری چند دهه بعد فروپاشید. پس از این، شکوه رومی و دیوانگی رایحه ها از دنیای غرب ناپدید می شود تا در امپراتوری بیزانس دوباره متولد شود. اشراف هنوز هم سبک زندگی یونانی- لاتین را ادامه می دهند. سپس عطر در پیچیده ترین کاربردها جایگاه مهمی را به خود اختصاص می دهد. در غرب، عطرسازی از قرن پنجم تا یازدهم تقریباً وجود نداشت. حتی عملکردهای مذهبی و آرایشی عطر که در دوران باستان رایج بود، دیگر موضعی نیستند. این کاهش عطر، یک توضیح مذهبی پیدا می کند. در قرون وسطی مسیحیت به دین مرجع تبدیل می شود. در واقع، مردان پارچه ای استفاده بی ادبانه از عطر را به شدت محکوم می کنند. در واقع، نقض موازین اخلاقی و نماد سنت های بت پرستانه محسوب می شود.

گول ها عاشق محصولات معطر نیستند. با این حال آنها دانش مهمی را از نظر گیاه شناسی و مراقبت های دارویی توسعه می دهند.

عطر به عنوان یک درمان

در مقابل این توصیه های جدید، عطرها دیگر ویژگی جذابی نیستند، اما در قرون وسطی، عطر فقط به دلیل خواص دارویی آن مورد استفاده قرار می گیرد. در آن زمان راهبان در باغ های صومعه ها مواد معطر مختلف کشت می کردند. این گیاهان مانند اسطوخودوس، رزماری یا مریم گلی در تقابل با داروهای پیچیده “ساده” نامیده می شوند. پس از برداشت، این گیاهان و ادویه ها وارد تهیه ترکیبات معطر مختلف می شوند. این محلول های معطر به محافظت در برابر “هوای بد” و درمان بسیاری از بیماری ها کمک کردند. در واقع، در آن زمان تصور می شد که بوی بد ناقل بیماری است. آنها با تنفس بوهای تهوع آور وارد بدن ما شدند. بنابراین داروسازی و عطرسازی ارتباط نزدیکی با هم دارند.

و این استفاده از سال ۱۳۴۷ دقیق تر خواهد شد. یک قایق ژنوایی در بازگشت از دریای سیاه طاعون را در انبارهای خود باز می گرداند. این اپیدمی که بیش از یک چهارم جمعیت اروپا را ویران خواهد کرد، عملکرد درمانی عطر را بیشتر تقویت خواهد کرد. برای مبارزه با این بیماری همه گیر، از رایحه درمانی استفاده می شود. پزشکان و سایر داروسازان داروهای مختلف «ضد طاعون» را می سازند. بدن توسط “سرکه چهار دزد” پوشانده شده است، ترکیبی از رزماری، افسنطین، نعناع و کافور. مردم از انواع روش های تصفیه گیاهی استفاده می کنند: استنشاق، بخور یا پاشیدن. لورل و رزماری نیز برای تصفیه هوا در خانه ها سوزانده می شوند.

به سمت جاده های معطر جدید

با کاهش قابل توجه علاقه به عطرها، برخی از عطرها برای سال ها فراموش می شوند. اما جنگ‌های صلیبی بین سال‌های ۱۱۰۰ و ۱۲۹۰ انجام شد و توسعه تجارت با مشرق زمین راه‌های جدیدی را برای بوهای ناشناخته باز کرد. ونیز به لطف موقعیت استراتژیک خود در تقاطع تجارت دریایی در سراسر اروپا، بین قرن دهم تا پانزدهم، به مرکز جدید عطرسازی تبدیل شد. این شهر عرضه منظم محصولات معطر را تضمین می کند. کافور، جوز هندی، فلفل و سایر مومیایی ها از این سکوی تجاری عبور می کنند. نفوذ جهان عرب و نیاز به بهداشت به موفقیت مجدد عطر کمک می کند.

به این ترتیب کم کم ادویه ها و رایحه های جدید دوباره وارد عادات غربی ها می شود. رایحه‌های گرم و تند در کنار عطرهای گلی آن زمان مانند مشک، عنبر، چوب صندل یا مرم ظاهر می‌شوند. علاوه بر رایحه های جدید، آیین های عطری جدید از شرق نیز بینی ثروتمندان غربی را تسخیر می کند.

پوماندر

در سال ۱۱۷۴، پادشاه بائودین اورشلیم یک شی کوچک که در آن زمان ناشناخته بود، یک پوماندر، به امپراتور فردریک بارباروسا می دهد. این جواهر یک کره توخالی است که از طلا یا نقره ساخته شده است. در داخل این «سیب معطر»، نام فرانسوی آن، ما مواد معطری را وارد می‌کنیم که توسط مواد حیوانی تقویت شده‌اند، که پس از آن به خاطر خواص درمانی‌شان، مانند مشک، کهربا یا سیوه شناخته می‌شوند. در میان اشراف و خوش شانس ترین بورژواها که فضیلت های شفابخش و در عین حال آفرودیزیک را به پوماندر اختصاص می دهند، بسیار محبوب است. این شیء در همه جا پوشیده می شود: گردن، کمربند یا حلقه برای اینکه موقعیت اجتماعی آن را مشخص کند و همچنین رایحه های مضر را از بین ببرد. به تدریج عطر قرون وسطی از کارکردهای درمانی خود بیرون می آید و به نشانه ای از ثروت تبدیل می شود.

یک دغدغه جدید: نظافت

همچنین در این دوره است که مردم احساس نیاز می کنند. برای بهداشت برخلاف تصور عموم، تمیزی و در نتیجه عطر به یکی از دغدغه های مهم در قرون وسطی تبدیل شده است. در بزرگ‌ترین ضیافت‌ها، میزبانان کاسه‌هایی از آب معطر را برای تمیز کردن دست‌های مهمان ارائه می‌کنند، زیرا آنها با انگشت غذا می‌خوردند. خانم های ثروتمند قبلاً از عطرهای اسطوخودوس و شکوفه پرتقال استقبال می کردند. آن‌ها گل‌ها را زیر کت‌هایشان پنهان می‌کردند و در لباس‌هایشان کوسن‌هایی داشتند – کیسه‌های کوچکی که پودر معطر را در خود جای می‌داد.

حمام

در آن زمان غسل نیز یک آیین است که همه از آن قدردانی می کنند. آن را در خانه توسط اشراف انجام می دهند و در خمره های بزرگی که از فلز، سنگ یا چوب ساخته شده و با ورقه ای پوشانده شده و در آن ادویه می ریزیم، داده می شود. در مورد مردم، آنها به حمام‌های عمومی می‌روند که حمام‌های گرم و طعم‌دار را با مبلغ ناچیزی می‌دهند. محل ملاقات واقعی، مردان و زنان برای لذت بردن از لحظه ای آرامش با هم هم می شوند. این لحظه لذت حتی می‌توانست بعد از حمام طولانی‌تر شود، زیرا تخت‌های چهار پوستر برای بازدیدکنندگان در دسترس بود تا در جمعی جذاب به تفریح ​​بپردازند.

پایان یک آیین

اما از سال ۱۳۴۸ بزرگترین پزشکان زمان شروع به توصیه به عدم انجام این عمل و به خصوص حمام آب گرم کردند که منافذ را باز می کند و در را به روی همه باکتری ها باز می گذارد. فشار کلیسا که این مکان‌های فاسد را محکوم می‌کرد و بر توصیه‌های پزشکی افزوده شد، به تعطیلی قطعی این مؤسسات در آغاز رنسانس ختم می‌شود.

عطر در قرون وسطی به روش‌های مختلفی شکل می‌گیرد: در ترکیبات معطر با مواد معطر، در باغ‌ها، در حمام‌های طعم‌دار یا با پوماندر برای افراد خوب.

الکل: نقطه عطفی در عطرسازی

به لطف نفوذ اعراب، شکل جدیدی از عطرسازی با گیره و سیم پیچ ظاهر می شود که امکان تقطیر با الکل را فراهم می کند. در سالرنو، ایتالیا است که داروسازان این تکنیک ها را برای جایگزینی روغنی که سپس به عنوان ماده کمکی عطر استفاده می شود، آزمایش می کنند. از قرن دوازدهم، آنها کشف کردند که چگونه اتانول را بدست آورند که در آن زمان ارواح شراب نامیده می شد. این دوره گامی اساسی در تکامل تکنیک های تولید عطر است و راه را برای شکل جدیدی از عطرهای مبتنی بر الکل هموار می کند. عطرها سبک تر و شاداب تر هستند. در این زمان است که ملکه آب مجارستان (و بعداً فقط آب مجارستان) ظاهر می شود. این فرمول که از الکل و رزماری ایجاد شده است، موفقیتی خارق العاده خواهد داشت. این آب برای محافظت در برابر عفونت ها به تمام بدن مالیده می شود. حتی برخی آن را می نوشند تا بیشتر از فضایل خارق العاده آن لذت ببرند.

مرحله بعدی: رنسانس

در پایان قرون وسطی، ترس از آب در آیین توالت به وجود می آید و رنسانس شاهد تغییر این شیوه های معطر خواهد بود. استفاده از سرکه های معطر در میان طبقات مرفه تر، جایگزین حمام می شود. آیا می خواهید در مورد تکامل عطر در طول اعصار بیشتر بدانید؟ یک ماه دیگر شما را اینجا می بینیم تا سفر خود را در زمان ادامه دهیم!

آیا فکر می کردید که استفاده از عطر در قرون وسطی رایج بوده است؟