نت های حیوانات در عطرسازی

نت های حیوانات در عطرسازی

نت های حیوانی عمدتاً به لطف سنتز تولید می شوند: آنها قدرت را به عطر می بخشند. نت های حیوانی قدرتمند و محکم بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ عطرسازی هستند و از سپیده دم وجود داشته اند. اگر آنها مدت‌ها منشا حیوانی داشته‌اند، اکنون اکثر آنها از طریق سنتز در آزمایشگاه تکثیر می‌شوند تا از دوستان حیوانی ما محافظت کنند. مشک، عنبر، سیوت… ما این رایحه های حسی و جادویی را رمزگشایی می کنیم که هنوز جای انتخابی در ترکیب بندی ها را اشغال می کنند.

پیدایش و پیدایش نت حیوانی چیست؟

اگرچه رایحه رایحه ای را نشان نمی دهد، اما نت حیوانی جنبه ای است که در بسیاری از عطرها یافت می شود. این نت‌ها رایحه‌های بسیار قدرتمندی را تداعی می‌کنند که بوی خز، پوست، بدن و گاهی اوقات حتی رنگ مدفوع می‌دهند (بله، درست خواندید). در حالی که در نگاه اول این عطرها واقعاً خوشایند به نظر نمی رسند، اما تفاوت های ظریف و گرمی را به فرمول ها می آورند.

پیداش نت حیوانی

برای درک استفاده از نت های حیوانی در عطرسازی، باید به دوران باستان برگردیم. قبلاً در مصر باستان از این رایحه های گرم و قدرتمند برای مومیایی کردن بدن و ارتباط با خدا استفاده می شد. برخی از آنها نیز به طور گسترده برای فضیلت های درمانی خود استفاده می شد. گفته می شود که کلئوپاترا از ترشحات گربه های مشک عطرهایی با قدرت شفا می ساخت. شور و شوق این عطرهای قدرتمند قرن ها را طی خواهد کرد. در دوران رنسانس، نت های حیوانی ثروتمندترین ها را خوشبو می کنند و به نمادی قوی از موقعیت اجتماعی بالا تبدیل می شوند. حرفه عطرساز عطرساز عمیقاً به پیوند بین رایحه های حیوانی و عطرسازی کمک می کند. بدن، لباس و خانه عطر کهربا، مشک یا سیوت برای مبارزه با بیماری‌ها و همچنین به خاطر قدرت غرایز جنسیشان!

سیر تکاملی

از زمان مدرن شدن عطرسازی و به لطف تکامل تکنیک های تولید، نت های حیوانی تا حد زیادی تکامل یافته اند. اگر هنوز در قرن نوزدهم از آنها بسیار استفاده می شد، حضور آنها در اسانس ها به تدریج در قرن بعد با ورود عطرهای تازه تر، سبک تر و گلدار کاهش یافت. آنها در دهه ۸۰ زمانی که شور و اشتیاق برای عطرهای شرقی و قدرتمند منفجر شد، بازگشتند. چند سالی است که ما یک روند بهداشتی جدید را در عطرها با نت های روشن تر مشاهده می کنیم که گاهی اوقات نت های حیوانی را به پس زمینه می برند.

نت های حیوانی: مواد تشکیل دهنده و جایگزین ها

مواد اولیه با منشاء حیوانی

وقتی در مورد نت های حیوانی صحبت می کنیم، چندین ماده اصلی را در پالت عطرساز شناسایی می کنیم:

مشک یک عنصر با منشاء حیوانی است که امروزه به لطف سنتز تولید شده است

مشک

مشک این ماده حیوانی نمادی از عطرسازی است که توسط مارکوپولو به اروپا آورده شد و آن را به عنوان “بهترین بلسان شناخته شده” توصیف کرد. این ماده از ترشح گوزن مشک، حیوانی بومی آسیا به دست می آید. تجارت آن تا دهه ۱۹۰۰ شکوفا بود، زمانی که به خاطر عطر حیوانی قدرتمندش، با قدرت تقویت جنسی، بسیار مورد توجه قرار گرفت. چندین دهه است که این گونه مورد حمایت قرار گرفته و تجارت مشک حیوانی به طور رسمی ممنوع شده است.

عنبر یک ماده خام با منشاء حیوانی از بتن ریزی اسپرم نهنگ است.

عنبر

نباید با سنگ کهربا و رنگ نارنجی آن اشتباه گرفت، کهربایی که در عطرسازی استفاده می شود از نهنگ اسپرم می آید. پس از خوردن مقدار زیادی غذا، سیتاس به طور طبیعی یک بتن ریزی روده را دفع می کند. این ماده در امتداد جریان ها حرکت می کند تا در نهایت در سواحل به گل نشسته و سفت شود. عنبر شبیه یک بلوک بزرگ از سنگ خاکستری یا سفید است. بوی آن عطری بسیار حسی، گرم و فراگیر را پخش می کند.

سیوت یک ماده خام حیوانی است که اکنون به لطف سنتز تولید شده است

سیوت

حیوانی بین گربه و روباه، سیوت نیز به عنوان گربه مشک تعریف شده است. این گوشتخوار کوچک برای مشخص کردن قلمرو خود، ماده بسیار بدی ترشح می کند که از غده اطراف مقعدی می آید. برای بازیابی مایع گرانبها با بوی خز، باید کورتاژ انجام می شد. اگر این عمل باز هم ممنوع نباشد، سیوه تقریباً به طور کامل از عطرها ناپدید شده است. در نگاه اول، بوی آن کاملاً ناخوشایند با یک طرف مدفوع غالب است. بعد از چند ساعت و رقیق شدن خوب، عطر آن بیشتر و بیشتر گرد و احساسی می شود.

کاستوروم

این نوعی روغن بسیار چرب است که توسط غدد سگ بیش از حد آمریکای شمالی ترشح می شود تا از موهای آن در برابر سرما و رطوبت محافظت کند. این روغن معطر با کشته شدن حیوان برای تنظیم جمعیت و فروش خز آن بازیابی می شود. رایحه آن نیز با نت های مدفوعی و همچنین ظرافت های قوی چرم و جنبه میوه ای بسیار قوی است.

دو ماده دیگر با پایه حیوانی وجود دارد که در عطرسازی بسیار نادرتر هستند: هیراسیوم و موم زنبور عسل. Hyraceum از ادرار فسیل شده تولید شده توسط حیوانی به نام Rock Daman که شبیه یک مارموت بزرگ است، به دست می آید. از نظر بویایی، این ماده بوی بسیار حیوانی با ته رنگ چرمی می دهد. موم زنبور عسل نیز بسیار کم استفاده می شود. اما برخی از عطرسازان از آن برای ایجاد گردی در ترکیبات گل یا میوه استفاده می کنند.

جایگزین های طبیعی و مصنوعی

به دلایل اخلاقی و مالی (مواد تشکیل دهنده ذکر شده در بالا معمولاً بسیار گران هستند)، عطرسازان جایگزین هایی برای بازسازی این یادداشت های حیوانی پیدا کرده اند. شیمی مصنوعی به طور قابل توجهی به محافظت از حیوانات و دموکراتیزه کردن این نت‌های حسی با بازتولید چنین رایحه‌های قدرتمند و فراگیر کمک کرده است. بنابراین می‌توان از مشک‌های سفید یعنی مشک‌های کاملاً مصنوعی استفاده کرد که گرما و گردی زیادی به عطر می‌بخشد. عنبر در آزمایشگاه از طریق مونتاژ مولکول های مختلف نیز تکثیر می شود. اما در کنار مواد با منشاء طبیعی جایگزین هایی نیز وجود دارد. برخی از گیاهان می توانند قدرت و حیوانیت این نت های وحشی را بازسازی کنند. ما به طور خاص به لابدانوم، جوانه انگور فرنگی سیاه یا زیره می اندیشیم.

استفاده از نت های حیوانی در عطرسازی

نت های حیوانی به لطف رایحه حسی، گرم و گاه حتی گلی، ترکیبات را تعالی می بخشد و خاصیت بویایی واقعی را برای آنها به ارمغان می آورد. مزیت دیگر این است که این نت ها نیز بسیار مفید هستند زیرا نشان دهنده یک تثبیت کننده عالی هستند. آنها نت های فرارتر دیگر را ثابت می کنند و قدرت و ماندگاری عطر را تقویت می کنند. متعادل، آنها را می توان با بسیاری از آکوردهای مختلف ترکیب کرد تا ظرافت و همچنین شخصیت را به ارمغان آورد!

آیا استفاده از مواد مصنوعی برای محافظت از حیوانات را تشویق می کنید و آیا نت های مختلف حیوانی مورد استفاده در عطرسازی را می دانستید؟