نارنگی مراکشی یک مرکبات آبدار است. این میوه به شدت نارنجی رنگ از بندر تانگر در مراکش نامگذاری شد که برای اولین بار در سال ۱۸۴۰ از آنجا به اروپا صادر شد. در ابتدا این میوه نارنگی نارنگی نامیده می شد اما سپس نام آن را فقط به نارنگی برش دادند. امروزه مرکبات آبدار به طور گسترده در مراکش کشت می شود. به طور کلی، نارنگیهای مراکشی بسیار شیرینتر از سایر اقوام مرکباتی خود هستند، اما طعم آنها از نوعی به نوع دیگر متفاوت است و ممکن است از بسیار شیرین تا تقریبا تند و ترش متغیر باشد.
نارنگی های مراکشی با پوست نارنجی روشن که به راحتی پوست کنده می شود و بخش های داخلی گوشتی پر از آب میوه های شیرین متمایز می شوند.
روغن عطر نارنگی مراکش در تولید عطر به همان اندازه ارزش دارد که در ترکیبات گل و ادکلن ها افزوده می شود. روغن عطر با دنباله ای حسی و گلی و نرولی مانند آن متمایز می شود. این رایحه نشاط آور و حسی به خوبی با سایر روغن های مرکبات و همچنین با روغن های ادویه ای مانند جوز هندی، دارچین و میخک ترکیب می شود. رایحه بسیار آرام بخش و آرامش بخش است. نت این میوه در عطر سازی، بویی شبیه به سایر نتهای مرکباتی دارد، با این تفاوت که کمی شیرینتر و عسلیتر حس میشود. این نت مانند بیشتر نتهای مرکباتی در بخش ابتدایی عطر حس میشود و به دلیل ملیح بودن رایحه بیشتر در عطرهای زنانه کاربرد دارد. در عطرهای زیر این نت حس میشود: