عطر و مد لباس داستانی از اشتیاق

عطر و مد لباس: داستانی از اشتیاق

عطر و مد لباس شدیداً به هم مرتبط هستند: کشف کنید که چگونه شیک پوشان اکسسوری مد جدیدی از آن ساخته اند.

از آغاز قرن بیستم، عطر و لباس مد تاریخ مشترکی داشته اند. آنها آنقدر به هم مرتبط هستند که امروزه جدا کردن مد از عطرها دشوار است. در حالی که این روابط در نگاه اول واضح به نظر می رسند، با توجه به اینکه عطر یکی از لوازم جانبی مد است، می تواند کاملا متناقض باشد. روندها محو می‌شوند اما عطر باقی می‌ماند… بین مرئی و نامحسوس، لمس و بویایی، عطر و مد، وسعت اغوای همه را تشکیل می‌دهند و به ما اجازه می‌دهند هویت خود را تأیید کنیم. از ظاهر عطرهای طراح گرفته تا دلایل این موفقیت، بیایید موضوع این داستان پرشور را دنبال کنیم.

تولد عطر اوت کوتور

از قرن بیستم، اوت کوتور و عطر شروع به ایجاد پیوندهای واقعی کردند. تا آن زمان، ترکیبات و سایر محصولات معطر در قرون وسطی و رنسانس توسط خواربارفروشان و داروسازان فروخته می شد. سپس استادان دستکش عطاری که داستانشان در اینجا آمده است، این تجارت را انجام دادند. سرانجام عطرسازان از قرن نوزدهم و ظهور عطرسازی مدرن وارد عمل شدند. قبل از اوایل دهه ۱۹۰۰، هیچ مغازه‌فروشی یا تاجر پارچه‌ای خود را وقف هنر عطرسازی نکرده بود.

پیشگامان

اولین کوتوریستی که واقعاً روی عطر کار کرد Paul Poiret در سال ۱۹۱۱ بود. برای ادای احترام به دخترش، او یک شرکت تخصصی ایجاد کرد: “Le parfum de Rosine”. اگر موفقیت مهم بود، اشتباه مربی این بود که نام کوچک دخترش را برجسته کرد و نه نام خودش. در نتیجه، پوآره واقعاً از شهرت و تصویر مرتبط با خانه مد خود استفاده نکرد. رزین معروف به این ترتیب راه را برای دیگر نام های بزرگ مد در دهه ۲۰ هموار خواهد کرد.

در میان آنها، گابریل شانل را می‌یابیم، که شماره فتیش نمادین خود را در سال ۱۹۲۱ راه‌اندازی کرد. کوکو، به نوبه خود، منافع این تنوع را درک کرد. او بر جهان و ارزش‌های برند تمرکز می‌کرد که قبلاً در ذهن مصرف‌کنندگان تثبیت شده بود. جسارت آب میوه، متانت بطری سیاه، بژ و سفید، تمام DNA Chanel در این خلقت عجین شده است. در مواجهه با چنین موفقیتی، چندین خانه مد در بازی شرکت می کنند: ژان پاتو، ژان لانوین یا ورث. آنها در نوبت خود عطرهایی خلق خواهند کرد که دورانشان را مشخص خواهد کرد. بنابراین پیشگامان عطرهای اوت کوتور مفهومی را معرفی کردند که بعداً به ثروت برندهای لوکس تبدیل شد. خانه‌های مد، که در آن زمان مشتریان بسیار نخبه‌ای داشتند، اکنون به لطف عطرها، محصولات در دسترس را ارائه می‌کنند و دنیای خود را به روی پایگاه مشتریان بسیار گسترده‌تری باز می‌کنند.

بعد از جنگ، مد سوراخ های بینی خود را باز می کند

در دنیای پس از جنگ، مردم دوباره با عطرها ارتباط برقرار می‌کنند که موضوع احیای بسیار شدیدی از علاقه است. پس از پایان درگیری، میل به تعهد و خلاقیت دوباره ظاهر شد. بسیاری از خانه های مد در این زمان متولد شدند. برای این شیک پوشان جدید، عطر گامی اساسی برای تنوع سریع برندهایشان بود. Pierre Balmain در سال ۱۹۴۵ روانه بازار شد و سال بعد اولین عطر خود را به بازار عرضه کرد. کارون، ژیوانچی و کریستین دیور نیز همینطور است، که در سال ۱۹۴۷ از میس دیور پرده برداری کردند، همان روزی که اولین نمایش مد اولین مجموعه او بود. عطرهای اوت کوتور که راه را هموار کرده است، ساعت سازان، زین فروشان، جواهرسازان و سایر چرم کاران به زودی خود را به این بازی وام خواهند داد.

    عطر نقطه پایانی برای یک لباس است. یک عطر دری باز به روی یک جهان دوباره کشف شده است. به همین دلیل است که من یک عطرساز شدم: با باز کردن یک بطری، می توانید تمام لباس های من را ببینید و هر زنی که من لباس می پوشم، یک آرزو از خود به جای می گذارد.

    کریستین دیور عطر از مد لباس تا لباس های آماده، خود را آزاد می کند

از دهه ۱۹۷۰ به بعد، مد و عطر بین المللی تر و قابل دسترس تر شد. این ظهور لباس های آماده است. برندهای جدید که اعتبار کمتری نسبت به طراحان مد لباس بالا داشتند، دست خود را در عطر امتحان کردند: Cacharel، Hugo Boss و Lacoste. در عین حال، برندهای لوازم آرایشی نیز در تولید عطرها از بینی خود استفاده می کنند. عطرسازی به تدریج خود را از تجمل رها کرد و در اوایل سال ۱۹۷۸ در خرده فروشی های محبوبی مانند Prisunic در فرانسه فروخته شد.

عطر هنوز مترادف با ظرافت و ظرافت است. با این حال، پیوستن به عادات جدید عموم مردم روز به روز محبوب تر می شود. زنان و مردان کمتر و کمتر به عطر خود وفادار هستند و دوست دارند با فصول تغییر کنند. در آغاز دهه ۹۰، برخی از برندها برای اولین بار خلاقیت های زودگذر را با آب میوه های تابستانی امتحان کردند. بازیگوش تر، عطر تبدیل به لوکسی شد که برای همه قابل دسترس بود.

رقابتی جدید برای عطرسازان

از دهه ۲۰ و به طور مداوم در طول قرن بیستم، خانه های مد کم کم جای خود را در بازار عطر باز کردند. بین سال های ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۰، بیش از ۸۰۰ عطر شکوفا شد. سپس رقابت برای سنتا سخت می شود  تولیدکنندگان، کسانی که «عطرسازان ساده» بودند. اگر کارخانه‌های گراس از این مصرف جدید خوشحال می‌شدند، عطاری‌ها واقعاً تحت تأثیر قرار می‌گرفتند. در سال ۱۹۲۷، روزنامه L’Excelsior نوشت: «آیا طراح بزرگ صلاحیت ایجاد عطر را دارد؟ این نوع داد و ستد برای آنها که نیازی به دست اندازی به قلمرو دیگران برای افزایش گردش مالی خود ندارند، شایسته نیست.» در آغاز دهه ۴۰، خانه های عطر همچنان بر فروش غالب بودند، اما از نیمه دوم قرن این روند سرانجام معکوس شد. عطرهای اوت کوتور گسترده تر شدند تا جایی که عطرسازان سنتی را به حاشیه راندند.

عطر و مد لباس: دلایل موفقیت

مد محو می شود اما عطر باقی می ماند…

برخلاف مجموعه لباس های فصلی، عطر برای سفر در زمان ها و روندها ساخته می شود. اگر ابداعات مد، مدرنیته و موضوعیت جدید را به ارمغان می آورد، عطر نیز به بعد ماندگاری نیاز دارد. حفظ پیوندهای قوی بین عطرسازی و مد برای خانه های مد ضروری است. بطری نقش کلیدی در انعکاس تصویری دارد که خانه می خواهد منتقل کند. بنابراین اغلب، برندها به شدت بر خلاقیت‌های بویایی خود تکیه می‌کنند تا آنها را برجسته کرده و آنها را به نمادی واقعی برای مخاطبان گسترده تبدیل کنند. در عین حال، اخبار جدید از آخرین نمایش های مد به بازگرداندن عطرها در کانون توجه کمک می کند. خانه‌های مد با ترکیب چیزهای زودگذر و همیشگی موفق می‌شوند تعادل مناسبی بین نوآوری، تاریخ و تصویر پیدا کنند.

نسخه لوکس در دسترس

عطر دروازه ای است که ما را مستقیماً به دنیای برند هدایت می کند. همه نمی‌توانند لباس‌های اوت کوتور را بخرند، اما تقریباً همه می‌توانند به یک عطر تسلیم شوند، یک کالای لوکس داشته باشند و در تاریخ خانه شرکت کنند. زیرا در ارتباطات، از شکل بطری گرفته تا انتخاب یک الهه ستاره جهان، همه چیز نشان دهنده ایده تجمل است. برای این برندهای مد لباس، عطر یک بازی ضروری دوگانه دارد. در دنیایی که همه چیز به سرعت تکامل می‌یابد، به آن‌ها اجازه می‌دهد تا زمان را با خلاقیت‌های بویایی بی‌زمان متوقف کنند. اما همچنین به سازندگان و مدیران هنری اجازه می‌دهد تا مشتریان متفاوتی را جذب کنند، در حالی که سودآوری بالا را تضمین می‌کند. این عطر که در اصل یک لوازم جانبی ساده بود، اکنون برندها را در طول زمان حمل می کند، در حالی که مد زیباترین ویترین آنهاست.

آیا شما عطر را یک اکسسوری واقعی مد می دانید؟ آیا به اندازه برندهای عطرساز به برندهای طراح اعتماد دارید؟