نت عود در عطرسازی

نت عود در عطرسازی

منشا بخور دادن به هزاران سال پیش برمی گردد: ماده خامی از شرق، بخور نیز یک آیین باستانی است که در آن عطر سوزانده می شد. وقتی از بخور در عطرسازی صحبت می کنیم، تخیل ما اغلب ما را به معبد یا کلیسای مقدس یا بازاری شرقی با رایحه های قدرتمند و فراگیر می برد. بخور به عنوان ماده ای برای عطرهای بدن به عنوان یک مراسم معطر برای خوشبو کردن خانه شما استفاده می شود، بخور پر از رمز و راز و نماد است… برای درک منشاء بخور و رازهای آن، باید سفری هزار ساله را آغاز کنیم. بیایید به ریشه های این عطر خدایان برگردیم که به ژستی معطر تبدیل شد که سن ها و مرزها را درنوردید.

مواد اولیه یا عطر خانگی؟

هر دو در واقع! در اصل بخور ماده اولیه ای است که در عطرسازی استفاده می شود. بخور واقعی از رزین درختی که در بخش‌هایی از آفریقا، خاورمیانه یا هند یافت می‌شود به دست می‌آید. از سپیده دم، مردم این رزین را سوزانده اند تا از رایحه گرم و کهربایی آن لذت ببرند. از کلمه لاتین incendere (سوزاندن)، بخور نیز به طور کلی همه چوب‌ها، صمغ‌ها و گیاهانی را که در هنگام سوزاندن بو آزاد می‌کنند، تعریف می‌کند. به همین دلیل است که امروزه معمولاً می گوییم بخور بسوزانید. این بخور می‌تواند شکل‌های مختلفی به خود بگیرد و با رایحه‌های متعدد آرایش کند.

بخور، خاستگاه عطری مقدس تاریخی به قدمت تپه ها

تاریخچه بخور دادن بیش از ۶۰۰۰ سال پیش آغاز می شود. با ظهور اولین تمدن های بزرگ بین النهرین و مصر مطابقت دارد. بخور از زمان پیدایش به عنوان یکی از اولین مواد معطر مورد استفاده بشر به شمار می رود. به ویژه در ترکیبات مومیایی که برای مومیایی کردن مصریان استفاده می شد، یافت شد. همچنین برای برقراری ارتباط با خدایان در معابد سوزانده شد.

مناسک مقدس یا سکولار، بخور بخور در جهان روم و یونان تا دوران مدرن ادامه دارد. هنوز هم در هنگام مراسم مذهبی از آن در سمعک استفاده می شود. به همین دلیل است که بوی بخور اغلب با کلیساها همراه است. در غرب، اینها مکان هایی هستند که هنوز به عنوان تنها ماده اولیه معطر استفاده می شود. بخور نیز بیش از بیست بار در انجیل و همچنین در قرآن ذکر شده است و یکی از هدایایی (با طلا و مر) بود که مغان به عیسی نوزاد تقدیم کردند.

در سمت چپ “ماده نهایی” وجود دارد، رزین بخوری که با ایجاد برش در پوست درخت بوسولیا در مرکز جمع‌آوری شد و در سمت راست “اشک” شکل گرفت.

افسانه ها و ریشه های بخور دادن

طبق یک افسانه قدیمی، ملکه ای در پی حمله دشمنانش پادشاهی خود را از دست داد. او در فرار با گریه از خدا هدیه ای خواست تا او را به خاطر از دست دادن فرزندان و سرزمین هایش تسلی دهد. بنابراین هر جا که اشک هایش جاری شد، درختانی با صمغ های خوشبو شروع به روییدن کردند. این افسانه ظاهر درختان عود را توضیح می دهد. اولیبان، نام دیگر بخور، مربوط به رزین‌های خانواده درخت بوسولیا است. آنها فقط در مناطق کوهستانی و خشک آفریقا مانند اتیوپی رشد می کنند. آنها همچنین در جنوب شبه جزیره عربستان در یمن یا عمان یافت می شوند.

عربستان فلیکس: مبارکه عربستان. به این ترتیب بود که رومی ها به جنوب شبه جزیره، منطقه غنی و حاصلخیز و سرزمین منشاء بوسولیا گرانبها ملقب بودند. انواع مختلفی از این درخت وجود دارد که رزین استخراج شده آن خاصیت بویایی یکسانی ندارد.

عطری از شرق

بیایید سفر خود را به عمان در شبه جزیره عربستان آغاز کنیم. در شهر صلاله به راحتی می توان خود را در راهروهای باریک و در حال انفجار بازار قدیمی الحسن گم کرد. به کجا راه می‌روید نگاه کنید تا روی کیسه‌های پر از سنگ‌های بخور که روی زمین و دکه‌ها پراکنده شده‌اند، تلو تلو بخورید. به بالا نگاه کنید و طیف وسیعی از رنگ ها را در مقابل چشمان خود تحسین کنید: لثه های قرمز، سفید، کهربایی یا سبز مایل به آبی از هر طرف روی هم انباشته شده اند. حالا نوبت سوراخ بینی شماست. دودی که از مشعل های خاک رس یا مس خارج می شود رایحه بالزامیک، رزینی و ترپن ایجاد می کند.

به بهشت ​​تجارت عود خوش آمدید! انواع مختلفی از رزین ها را می یابید که قیمت آنها با توجه به اصل و کیفیت آنها کاملاً تغییر می کند. در همان نزدیکی، اسانس ها برای تهیه آماده سازی معطر استخراج می شوند. اسانسی که از رزین بخور در مبدأ به دست می آید، اجازه می دهد تا مخلوط های معطر شگفت انگیزی ایجاد کنید. چوب عود، صندل یا گیاهان دیگر را برای خوشبو کردن پوست و خانه اضافه می کنیم. حواس تو آشفته است، بازار را ترک می کنی. اما این عطر شما را در همه جا همراهی می کند. می توانید آن را روی لباس و موهایتان بو کنید تا گرمای آن شما را بهتر بپوشاند.

نت های گرم و کهربایی بخور در قلب ادوپرفیوم اسرارآمیز و مسحورکننده ما ۵۵۵ قرار دارند. رایحه ای ملایم و دلپذیر که شما را به مناظر معطر دور می برد…

هنر برداشت: روشی اجدادی

از استشمام این عطر در سراسر منطقه ظفار، در حمام ها یا در ورودی خانه ها برای پذیرایی از بازدیدکنندگان تعجب نکنید. برای هزاران سال، جنوب عمان یکی از مهدهای بخور دادن بوده است. در چند کیلومتری سواحل دریای عرب و مرز یمن، درختان مقدس در همه جا رشد می کنند. در نگاه اول، آنها می توانند ما را به فکر درختان زیتون بیاندازند… اما این درخت بوسولیا ساکرا، درخت بخور است.

تنه ضربه ای درخت یک معدن طلای واقعی را پنهان می کند. برای به دست آوردن آن، باید یک برش در پوست ایجاد کنید. مایعی که به آرامی خارج می شود تحت تأثیر هوا، گرما و خورشید به “اشک” تبدیل می شود. سپس شیره را جمع آوری کرده و برای چند روز می گذارند تا استراحت کند. این عمل سه بار در سال تکرار می شود. سپس درخت برای ۳ سال آینده “استراحت” می کند. این شاهکار که برای هزاران سال شناخته شده است از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. بهترین درختان بسته به محصول می توانند بین ۳ تا ۱۰ کیلو رزین بخور تهیه کنند.

جاده بخور دادن

بخور برای بیش از ۶ هزار سال در تمام تمدن ها استفاده می شود، مدت هاست که توسط کاروان از سرزمین ملکه سبا حمل می شود. به هر حال، این یکی مقدار زیادی بخور گرانبها به سلیمان شاه تقدیم کرده بود. در مبدأ، جاده بخور دادن، مناطق تولید را که سلطان نشین عمان هنوز بخشی از آن است، به مکان های مختلفی که رزین مصرف می کرد، مرتبط می کرد: در مصر، در اورشلیم و در میان تمدن های مدیترانه. این مسیر در واقع شبکه ای از مسیرهای تجاری به طول بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر برای تسهیل عبور و مرور کاروان های حامل عود و مر بود. این تجارت بیش از یک قرن است که رونق گرفته و راه را برای بسیاری از مبادلات دیگر هموار کرده است. ما انواع ادویه های معطر، آبنوس و ابریشم را از هند آوردیم. و از شرق آفریقا نیز تجارت با طلا، چوب های کمیاب و پرهای حیوانات انجام می شد.

در حال شکوفایی، تجارت بخور دادن هنوز دنباله ای از خود بر جای می گذارد. تنها بیست سال پیش، بقایای شهر اوبار در شمال صلاله پیدا شد. در دروازه‌های کویر، محوطه‌ی باستان‌شناسی همچنان ثروت ساکنان آن و نبوغ سیستم‌های آبیاری آن زمان را نشان می‌دهد. این شهر تجاری با نام مستعار آتلانتیس شن‌ها توسط لورنس عربستان، احتمالاً باید شاهد خروج کاروان‌های عود از میان تپه‌ها بود.

اما این جاده درست نشد. برای اجتناب از پرداخت مالیات های سنگین، مسیرها اغلب تغییر کرده اند. رومی ها از مسیر دریایی استفاده می کردند. از دریای سرخ گذشتند تا به بادیه نشینان طلا و نقره برای ادویه یا بخور دادن ندهند.

منشا بخور دادن از جنوب شبه جزیره عربستان به ویژه جایی که ما درخت بخور، boswellia sacra را پیدا می کنیم، می آید.

در سمت چپ “ماده نهایی” وجود دارد، رزین بخوری که با ایجاد برش در پوست درخت بوسولیا در مرکز جمع‌آوری شد و در سمت راست “اشک” شکل گرفت.

بخور دادن، یک آیین باستانی

همانطور که در بالا دیدیم، منشا بخور دادن به عمل سوزاندن یا گرم کردن موادی که بوی مطبوعی از خود می دهد نیز اشاره دارد. این عمل بخور مطمئناً اولین شکل عطری است که بشر شناخته است. در واقع، از همیشه، در تمام قاره‌ها، مردم برای برقراری ارتباط با خدایان خود، درمان خود و بالا بردن سطح هوشیاری خود دست به دود زدایی می‌کردند.

شکل ها و عطرها، به اندازه فرهنگ ها تنوع دارند. به تعداد کشورها و فرهنگ ها شکل و عطر برای سوزاندن وجود دارد. در واقع، تهیه بخور از کشوری به کشور دیگر می تواند متفاوت باشد و با توجه به اعتقادات، کارکردها و فضیلت های متفاوتی داشته باشد. دو دسته اصلی از اشکال وجود دارد: آنهایی که توسط مرد شکل می گیرند و دومی که در حالت خام باقی می مانند. در میان آنها، ما رزین هایی مانند oliban می سوزانیم، بخور واقعی ما، که یک روغن بخار معطر تولید می کند. ما همچنین به خرده چوب یا چند ادویه فکر می کنیم. این عطرها برای سوزاندن به سادگی به پودر تبدیل می شوند و گاهی اوقات روغن های ضروری به آن اضافه می شود. اینها ساده ترین و قدیمی ترین اشکال مورد استفاده برای بخور هستند که معمولاً با استفاده از زغال سنگ سوزان انجام می شود.

در طرف دیگر نسخه های جدیدتر بخور دادن با ساقه یا مخروط وجود دارد. حتی گلوله های بخور نیز وجود دارد که از محصول معطر مخلوط با عسل، ملاس یا ترکیب میوه تهیه می شود. در ژاپن، از بخور برای توسعه هنر بویایی در کودو استفاده می شود و آنها با توجه به فصل به بخور گوش می دهند. البته جنبه زیبایی‌شناختی دارد، اما با معنویت همخوانی با روح ذن دارد. برخلاف بخور هندی، دودهای کمی از آن خارج می شود. برای راهبان تبتی، بخور بخشی جدایی ناپذیر از تمرین مراقبه است. در نپال، بخور در خمیر برنجی قرار می گیرد که به شکل طناب است تا انتهای آن مشتعل شود.

دودی که شفا می دهد

در آیین مقدس، بخور دادن با فضیلت های درمانی مختلفی نیز همراه بوده است. در مصر باستان، یونان یا چین، رزین اولیبان برای درمان بیماری های کبد و ریه یا تسهیل درمان استفاده می شد. حتی به نظر می رسد که برخی از بخورها خاصیت ضد باکتریایی دارند. در هند، حتی گدایان در خیابان، ساقه های بخور خود را برای شفا و وقف خدایان خود دارند. هر کس با توجه به اعتقادات و تجربیات خود از بخور استفاده می کند. برای تمیز کردن خانه، برای بهتر خوابیدن، انرژی دادن به خود یا برعکس برای آرام کردن… درست به همان اندازه که با عطر انتخابی خود تمرین کنید تا هماهنگی داشته باشید.

از هند تا مبل شما

منشا بخور دادن در فرهنگ و معنویت هند نیز یافت می شود. و جای تعجب نیست که بخور هندی مطمئناً رایج ترین است. در جهان. آنها معمولاً به شکل ساقه هستند. چندین تکنیک برای ساخت این چوب وجود دارد که بستگی به خواص و رایحه هایی دارد که می خواهیم به آنها بدهیم.

در Carrément Belle، بیش از ۳۰ سال است که قلب و بینی خود را به عطرسازی می پردازیم. همیشه با گوش دادن به ایده های الهام گرفته شده شما، آرزوی شما برای یافتن عطری که به پوست شما می چسبد را در خانه شنیدیم. ده سال پیش، ما با ایجاد عودهای معطر خود، قدمی بر نردبان عطرهای خانگی گذاشتیم. در جعبه های رنگارنگ آنها که یک دسته گل بویایی و تزئینی واقعی را تشکیل می دهند، بخور ما شاهد یک دانش واقعی است. این عطر برای اولین بار در Grasse ساخته شد. سپس سفر خود را به هند آغاز می کند، جایی که به صورت دستی روی ساقه های حصیری تولید داخل، بدون چسب یا رنگ، پر شده و دمیده می شود، که تضمینی طبیعی است.

برای پایان دادن به این سفر در سراسر جهان، تنها کاری که باید انجام دهید این است که ساقه خود را روشن کنید، چند ثانیه صبر کنید و به آرامی روی شعله دمید. حالا وقت آن است که راحت بنشینید، الهام بخشید و اجازه دهید عطر شما را به رویاهای خوشبو ببرد…

آیا می دانستید منشا بخور و تفاوت ماده اولیه و عطر برای سوزاندن چیست؟ آیا معمولا خانه خود را با این ساقه های گرانبها معطر می کنید؟