چوب صندل عطری برای خدایان

چوب صندل: عطری که خدایان را غسل می دهد

گاهی اوقات برای محققی که علاقه زیادی به عطرسازی دارد، مسیرهای غیرمعمولی را دنبال می کنم. نه تنها جنبه های تاریخی در این ماجراجویی معطر برای من جالب است، بلکه ارتباطات متافیزیکی نیز که برخی فرهنگ ها با عطرها، اسانس ها و عطرهایشان مرتبط می کنند. کسانی که معمولاً مقالات من را می‌خوانند، حتماً قبلاً متوجه شده‌اند که بسیاری از چیزهایی که امروزه در عطرسازی استفاده می‌کنیم، در واقع رایحه‌ها و اسانس‌هایی هستند که بخشی از فرهنگ افرادی است که دانش هزاران ساله در مورد قدرت رایحه‌ها بر بدن و ذهن ما دارند.

با مرور برخی از تحقیقاتم، با اسانس چوب صندل آشنا شدم. رایحه بسیار شیرین، ماندگار و فراگیر آن مرا ترغیب می کند تا کمی بیشتر در مورد تاریخچه و استفاده از این ماده خام که در عطرسازی مدرن به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته است به اشتراک بگذارم. اول از همه، چوب صندل درختی بومی هند و سایر نقاط قاره آسیا است.

این چوب که با نام علمی Santalum Album یا در ترجمه تحت اللفظی “چوب صندل سفید” شناخته می شود، مقدار بسیار قابل توجهی از روغن های فرار و معطر را هنگام تقطیر آزاد می کند. بیش از سه هزار سال است که در عطرسازی و طب سنتی هند و آسیا استفاده می شود. علاوه بر این، چوب صندل یکی از پرکاربردترین چوب‌های صنعتگران این مناطق برای کنده‌کاری مجسمه‌ها، معابد و سایر اشیاء تزئینی است. نرمی آن تفاوت اصلی است، زیرا کار صنعتگران را تسهیل می کند. اگرچه نرم‌تر و کار کردن با آن آسان‌تر است، اسانس‌های موجود در ترکیب آن برای ماندگاری قطعات حک شده در چوب صندل ایده‌آل هستند.

در هند، چوب صندل را عطر خدایان می‌دانند و از بدو تولد تا مرگ با آداب مذهبی این فرهنگ همراه است، زیرا چوب صندل در ساخت گهواره‌های چوبی برای کودکان استفاده می‌شود و بعداً از روغن آن در طول دوران بزرگسالی توسط هندی‌ها استفاده می‌شود. عنصر اصلی مراسم پاکسازی روزانه علاوه بر این، البته، چوب در آتش سوزان سوزاندن جنازه وجود دارد، زیرا اعتقاد بر این است که دود آزاد شده از چوب صندل در هنگام سوزاندن جسد، مسئول کمک به بهترین سرنوشت روح مرده است.

طب سنتی هندی معتقد است که چوب صندل برای تعادل انرژی بدن، بهبود خلق و خو و افسردگی ضروری است و هنگامی که به صورت موضعی استفاده شود، وظیفه آبرسانی پوست را بر عهده دارد و لمس نرمی به جا می گذارد. اعتقاد بر این است که وقتی به شکل باخور استفاده می شود، عطر آن در طول تمرین یوگا و مدیتیشن ماورایی زمینه و تعالی معنوی را به ارمغان می آورد. برخی از اشیاء مذهبی مانند تسبیح راهبان نیز با چوب صندل ساخته می شود.

علاوه بر فوایدی که قبلا ذکر شد، قدرت آرام بخش آن یک متحد موثر در درمان اضطراب و بی خوابی است. با توجه به تجربه خودم می توانم بگویم که روغن خالص چوب صندل به شکل عطار باعث بهبود کیفیت خواب من شده است. چند ساعت قبل از خواب آن را به مقدار کم روی شانه ها، پشت گردن و پشت گوش می زنم.

در مراسم پرستش برخی از خدایان هندی مانند گانش و شیوا از روغن چوب صندل به عنوان نذری اصلی استفاده می شود تا ارتباط بیشتری بین دنیای معنوی و جسمانی برقرار شود. در این مراسم، تصاویری که این خدایان را نشان می‌دهند، کاملاً با روغن چوب صندل غرق می‌شوند.

تمام این نمادها و کاربردهای چوب صندل در فرهنگ هندی در عطرسازی سنتی آن کشور نیز مورد توجه قرار گرفته است، جایی که یکی از سنتی ترین عطرها از روغن چوب صندل به عنوان ماده اصلی استفاده می کند. به آن “ساندالیا” می گویند. هر خانواده از عطرسازان هندی دستور العمل و نسبت های مخصوص به خود را برای ایجاد “صندلیا” دارند، اما دستور العمل های سنتی شامل روغن چوب صندل، روغن یاسمن، عنبر و زعفران است که عطاری را با رایحه ای دلپذیر، ملایم، کمی شیرین و گلی ایجاد می کند. لمس گرم، عمیق و مراقبه ای که توسط کهربا و زعفران به ارمغان می آید.

از آنجایی که “ساندالیای” هندی یک ترکیب معمولی از روغن های ضروری است، به آن “موکلات” از “ساندالیا” نیز می گویند که به معنای “ترکیب چوب صندل” است. «ساندالیا» درست مانند «عطار» به نام «شماما» یکی از عطرهای سنتی است که بیشتر مورد توجه هندی‌ها بوده و در مناسبت‌های مختلف استفاده می‌شود. رایحه ای سبک تر و پرکاربردتر دارد که با آب و هوای آن کشور همخوانی دارد.

رایحه چوب صندل و مشتقات آن در عطرسازی سنتی بیش از دو هزار سال است که شناخته شده است و بیش از پانصد سال پیش با ظهور دورگردهای بزرگ و جاده ابریشم به عطرسازی غربی آورده شد. در عطرسازی غربی، چوب صندل به خاطر جنبه‌هایش که نت‌های چوبی را با جنبه‌ای ملایم و دلپذیر ترکیب می‌کند، قدردانی می‌شود. رایحه ای ماندگار و با ماندگاری کمی شیرین است که به عطرهایی که از آن استفاده می کنند رمز و راز و احساس می بخشد.

دو نمونه ای که به نظر من بهترین نشان دهنده چوب صندل در عطرسازی معاصر هستند، Samsara توسط Guerlain و Santal 33 توسط Le Labo هستند.جزئیات ترکیب سامسارا جنبه‌های پودری و گلی را به چوب صندل می‌آورد و عطر را در هنگام درک ظریف‌تر و احساسی‌تر می‌کند. لمس یلانگ، یاس، بنفشه و زنبق عطر را به سطحی خیره کننده به سمت وجه نرم چوب صندل سوق می دهد، در حالی که پایه کهربا و مشک سامسارا باعث می شود نت چوب صندل با جنبه های چوبی و شیرین آن بازی کند.

در Santal 33 توسط Le Labo، ما تفسیر طبیعی تری از چوب صندل را درک می کنیم. به دنبال ارتباط آن با “صندلیای” سنتی هندی و ارج نهادن به زیبایی معمولی این روغن، گنجاندن هل، چرم و سدر حسی تند و شیرین را به ارمغان می آورد که با جنبه تمیز و راحت چوب صندل هماهنگ است، در حالی که لمس کهربا و مشک لطافت راحت عطر را افزایش می دهد.

در هند، چوب صندل را بسیار ارزشمند و مقدس می دانند. امروزه نبردی بین تقاضای بازار برای استفاده از چوب و مشتقات آن وجود دارد. دولت استخراج، کاشت و استفاده از آن را محدود می کند زیرا برای رسیدن به قطر تنه درخت صندل به شش سانتی متر، بیست و پنج سال طول می کشد، بنابراین دولت فقط اجازه استفاده تجاری از چوب صندل کاشته شده در مناطق دارای گواهی کشاورزی را می دهد. استفاده از درختانی که حداقل سی سال سن دارند.