دسته بویایی:مرکبات سیننسیس (sinensis)
نام های دیگر:رایحه مرکبات
مشخصات رایحه:میوه ای خوراکی و معطر است که بسیار شیرین و آبدار می باشد که براثر جهش ایجاد شده در پرتقال شیرین به وجود امده است .

پرتقال خون نوعی پرتقال شیرین از گروه مرکبات است و رنگ آنها از آنتوسیانین قرمز تا قرمز بنفش متفاوت بوده، یعنی رنگدانه هایی در این میوه وجود دارند. پرتقال ” خونی” مانند ناول و والنسی رنگ نارنجی خود را از رنگدانه های کاروتینوئید دریافت می کنند؛ پرتقال های خونی علاوه بر این شامل چند آنتوسیانین و عمدتا سیانیدین ۳-گلوکوزید هستند. این ترکیب رنگی بنفش در بسیاری از میوه ها، از جمله پوست سیب، بلوبری، گیلاس و تمشک، رایج است. دانشمندان اخیرا کشف کردند که تمام پرتقال شیرین، ژنهای پایه برای تولید آنتوسیانین دارند، اما این ژنها تنها در پرتقال خونی عمل می کنند.
سه رقم پرتقال خونی یعنی Tarocco، Sanguinello و Moro رایج هستند. بعضی از انواع دیگری همچون مالتی، خانپور، واشنگتنی، روبی خونی، والنسیا سرخ، بورریس خونی، واکاردو خونی ، پرتقال خونی انترپینا و غیره نیز کشت می شوند.
نوع دیگر پرتقال خونی، Tarocco، دارای میوه هایی در اندازه متوسط می باشد و شاداب ترین و شیرین ترین است. این پرتغال به عنوان “نیمه خونی” شناخته می شود، زیرا رنگدانه های قرمز کمتری دارد. دارای پوست نارنجی نازک به رنگ قرمز کمرنگ بوده و یکی از محبوب ترین پرتقال های جهان به دلیل شیرینی و طعم و مزه آن است.
اسانس پرتقال خون دارای رایحه گرم، شادی بخش، شیرین و میوه ای است. روغن این میوه توسط روش فشار سرد استخراج می شود. پرتقال خونی نتی متمایز به ترکیبات معطر می افزاید. این ترکیب با اسطوخدوس، گوجه فرنگی، گریپ فروت، ماندارین، گل رز، لیمو، مریم گلی و روغن های تند مانند گل میخ و دارچین به خوبی ترکیب می شود. اسانس پرتغال خونی دارای خواص ضد افسردگی، ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم و آروماتیک است. گفته شده که این عطر و طعم، تحریک کننده است.

پرتقال خونی از انواع ترنج شیرین رایج ، و جزء مرکبات سینسینس به شمار می آیند. رنگ آنها از آنتوسیانین های بنفش مایل به قرمز ، یعنی رنگدانه های محلول در آب در میوه ناشی می شود. پرتقال های “بلوند” مانند ناف و والنسیا رنگ نارنجی خود را از رنگدانه های کاروتنوئیدی به دست می آورند. پرتقال های خونی علاوه بر این حاوی چندین آنتوسیانین ، به طور عمده سیانیدین-۳-گلوکوزید است. این ترکیب به رنگ سرخابی در بسیاری از میوه ها از جمله پوست سیب ، انواع توت قرمز ، گیلاس و تمشک رایج است. دانشمندان اخیراً دریافتند که تمام پرتقالهای شیرین ژنهای اساسی برای تولید آنتوسیانینها را دارند ، اما این ژنها فقط در پرتقالهای خونی عمل می کنند.
این سه رقم پرتقال خونی متداول است: تاروکو ، سانگوینلو و مورو.برخی از ارقام دیگر مانند مالتی، خانپور ، واشنگتن سانگوین ، روبی خونی، والنسیا ، بوریس ، پرتقال خونی واکارو ، پرتقال خونی Entre Fina و غیره نیز کشت می شوند.مورو به عنوان پر رنگ ترین میوه مرکبات شناخته می شود. میوه های آن دارای گوشت قرمز پررنگ و پوستی قرمز روشن است. میوه ها دارای طعمی قوی تر ، متمایز و شیرین هستند. رنگ مورو ناشی از جهش جوانه Sanguinello Moscato است. پرتقال های مورو دارای گوشتی قرمز و پررنگ هستند که از رنگ نارنجی با رنگ یاقوت تا سوفون ، تا زرشکی روشن و تقریبا سیاه رنگ متغیر است.
یکی دیگر از انواع پرتقال خونی تاروکو می باشد که میوه ای شیرین با سایز متوسط است. به عنوان “پرتقال نیمه خونی” شناخته می شود زیرا گوشت آن به همان اندازه مورو و انواع دیگر در رنگدانه های قرمز برجسته نمی شود. دارای پوستی نازک نارنجی است. تاروکو به دلیل شیرینی و آبدار بودن یکی از پرتقال های پرطرفدار در جهان است.سانگینلو همچنین نوعی پرتقال خونی به شمار می اید که دارای پوستی مایل به قرمز با گوشتی شیرین و لطیف است. این میوه دارای یک پوست جمع و جور ، زرد روشن با یک رنگ قرمز است. گوشت آن به رنگ نارنجی و دارای رگه های متعدد خونی است.
اعتقاد بر این است که پرتقال های خونی از چین یا دریای مدیترانه جنوبی منشا گرفته است . آنها اکنون رایج ترین نوع ترنج هستند که در ایتالیا کشت می شوند. آنتوسیانین ها ، که رنگ نارنجی متمایز به آن می دهد ، فقط در صورت کمبود درجه حرارت در شب ، که در پاییز و زمستان مدیترانه ایده آل است ، رشد می کنند.
رنگدانه های آنتوسیانین، گل ها و میوه های بسیاری از گیاهان را از بین می برد و به جذب حشرات و سایر حیوانات به منظور گرده افشانی و توزیع بذر کمک می کند. در مرکبات ، آنتوسیانین، به گلها و برگهای جوان لیمو ، مرکبات رنگ می دهند ، اما نسبتاً کمیاب هستند. جالب است بدانید که هیچ گونه آنتوسیانین در درختان نارنج به جز میوه های پرتقال خونی وجود ندارد . آنتوسیانین ها پرتقال خونی را با طعمی خاص “توت مانند” یا “شبیه تمشک” فراهم می کنند. جالب اینجاست که آنتوسیانین خالص تقریبا بی مزه است. میوه های رنگ شده توسط آنتوسیانین ها ، از جمله توت فرنگی ، زغال اخته ، از نظر طعم متفاوت هستند. پرتقال خونی مطمئناً مانند تمشک نیست ، زیرا فاقد “کتون تمشک” است. خوشمزه ترین پرتقال های خونی گوشتی دارند که به رنگ نارنجی متوسط و یا به رنگ قرمز بسته به نوع آن ، وجود دارند.در اواخر فصل ، در مارس و آوریل ، اصلی ترین نوع ترنج خونی در ایالات متحده ، مورو ، غالباً دارای خمیر بنفش رنگ عمیق است – تقریباً سیاه – زیرا میوه ها با آنتوسیانین ها بسته بندی شده اند ، و به دلیل اینکه رنگدانه ها از قرمز به بنفش تغییر می کنند.
اسانس پرتقال خونی دارای رایحه ای گرم ، تابشی و لکه دار ، بالزامیک ، شیرین و میوه ای است. روغن از طریق روش سرد استخراج می شود. پرتقال خونی یک نت مرکبات درخشان را به ترکیبات معطر اضافه می کند. این گیاه به خوبی با اسطوخودوس ، شمعدانی ، گریپ فروت ، نارنگی ، نرولی ، گلاب ، لیمو ، روغن مریم گلی ، میر و روغنهای تند مانند میخک و دارچین مخلوط می شود. اسانس پرتقال خونی دارای خاصیت ضد افسردگی ، ضد عفونی کننده و ضد اسپاسم است. گفته می شود که این عطر تقویت کننده و تحریک کننده است