عطر با نت بنزوئین، سفر بویایی به مشرق زمین
بنزوئین یک رزین بالزامیک با نت های گرم وانیل است. برخی از اشک‌ها شیرین‌تر از برخی دیگر هستند… و این مورد بنزوئین است، این رزین بالزامیک که برای ارائه بوی شیرین و وانیلی خود جریان دارد. این ماده گرانبها تعداد زیادی از عطرسازان را مسحور کرده است که از آن برای بردن ترکیبات خود به سرزمین های شرقی استفاده می کنند. از فواید آن گرفته تا مشخصات بویایی آن، اسرار این مومیایی بسیار خاص را کشف کنید.
منشا بنزوئین کمی گیاه شناسی
بنزوئین یک درخت یا گیاه نیست، بلکه رزینی است که توسط گیاهانی از جنس Sytrax (جنس درختان و درختچه‌هایی که عمدتاً در خاور دور رشد می‌کنند و متعلق به خانواده Styracaceae) ترشح می‌کنند. هنگامی که پوست این درختان بریده می شود، رزینی که به آن بلسان یا اشک نیز می گویند، بیرون می ریزد. در ابتدا مایع، ترشح در تماس با هوا جامد می شود. انواع مختلفی از این مومیایی وجود دارد که بستگی به منشا درختی دارد که از آن استخراج می شود. سپس، بنزوئین از سیام یا لائوس، اما بنزوئین از سوماترا نیز وجود دارد. اشک گرانبها در مالزی، سوماترا و همچنین در لائوس و ویتنام برداشت می شود.
تاریخچه و فواید بنزوئین
رزین بنزوئین از زمان های قدیم مورد استفاده قرار می گرفته است. در اوایل دوران مصر باستان، اشک و چوب آن به دلیل خواص معطر و ضدعفونی‌کننده‌شان ارزشمند بود. آنها در بخور در طی مراسم مذهبی و همچنین در فرآیند مومیایی کردن استفاده می شوند. سپس یونانی ها از آن در پزشکی برای مبارزه با عفونت های ریوی و مشکلات پوستی استفاده کردند. از آن زمان به بعد بنزوئین به خاطر فضیلت هایش شناخته و شناخته شد. در بسیاری از فرهنگ‌ها، چوب معطر آن برای پاکسازی خانه‌ها و دفع انرژی بد سوزانده می‌شود.
خیلی سریع از بنزوئین برای تهیه بخور استفاده شد. به این شکل در معابد بودایی، کلیساهای ارتدکس در روسیه و کلیساهای کاتولیک در اروپا و در اتاق نشیمن مردم کشورهای خلیج یافت شد. همچنین گفته می شود که استادان بزرگ آسیایی آن را به عنوان دم کرده برگ استراکس می نوشیدند تا هنر پیشگویی خود را بهبود بخشند. بنزوئین از قرن هشتم در سراسر شرق و سپس غرب به بازار عرضه شد.
استفاده از بنزوئین در عطرسازی برداشت اشک بنزوئین
قبل از آشکار شدن نت های گرم خود در ترکیبات، بنزوئین ابتدا با دست برداشت می شود. و برای این شما نباید از ارتفاع ترسید! دروگر تا بالای تنه درخت (که می تواند تا ۳.۵ متر ارتفاع داشته باشد) بالا می رود. با پایین آمدن روی زمین، چندین بار و در جاهای مختلف پوست را قطع می کند. هدف؟ برای اینکه درخت “گریه کند” تا اشک ها به آرامی اما مطمئناً جاری شوند. این ترشح در ابتدا نیمه مایع و به رنگ سفید است. با این حال، با خشک شدن به سرعت سفت می شود و به زرد کهربایی تبدیل می شود. برای جمع آوری بنزوئین باید تقریباً ۶ ماه صبر کرد. پس از تمیز کردن و مرتب سازی با دست، سنگریزه های کوچک با حلال های فرار استخراج می شوند. این فرآیند اجازه می دهد تا یک رزینوئید و سپس در نهایت یک مطلق به دست آوریم. برای اطلاعات، یک درخت بین ۴ تا ۶ کیلوگرم رزین در سال تولید می کند.
رایحه ای شیرین و وانیلی
بنزوئین یک عنصر غنی از رایحه است که در جنبه های مختلف آشکار می شود. ماده اولیه ای است که بوی آن بسیار وانیل، گرم و شیرین است. ما جنبه هایی از کارامل، بادام، قهوه بو داده یا عسل را پیدا می کنیم. همچنین نت های گلی بیشتری را تقطیر می کند که میخک را تداعی می کند، با ظرافت های کمی دارویی. این اساس دستور تهیه کاغذ ارمنی است.
بسته به تنوع آن، بنزوئین دقیقاً همان رایحه را نشان نمی دهد. به عنوان مثال، بنزوئین لائوس، با خواص بویایی عالی، وانیلی و کاراملی می شود، بدون اینکه خیلی شیرین یا پودری باشد. بنزوئین سیام، که بیشتر مورد توجه عطرسازان است، بسیار کمیاب تر و در نتیجه بسیار گران تر است! این ویژگی وانیلی بسیار قاطع تری دارد، بسیار شیرین.
آکوردهای بنزوین
بنزوئین با ظرافت های شیری و شربتی و جنبه کره کاکائو خود گرد و گرمی زیادی را به ترکیب می بخشد. به همین دلیل است که عمدتاً در آکوردهای شرقی، کهربایی یا لذیذ یافت می شود. در پشت این ظاهر ملایم، بنزوئین رنگ‌های بسیار حساسی را نیز آشکار می‌کند، که بینی‌ها اغلب با نت‌های لبدانوم یا ادویه‌ای مانند دارچین مرتبط می‌شوند. این ماده همچنین یک تثبیت کننده عالی است که ماندگاری عطر را بهبود می بخشد و در عین حال عمق و تسکین زیادی را ایجاد می کند.
